La Tria artikolo deklaras la funkcioj de diplomatia misio
Ni komencu per historia superrigardo pri kiel la kondiĉoj de la Protokolo kaj Etiketo disvastiĝo inter homoj kaj antikvaj civilizacioj, kaj kiel ili evoluis super la jarojStudoj en internaciaj rilatoj inter antikva nacioj malkaŝi kiu estis ofte akceptita tradiciaj praktikoj esti sekvitaj. Ĉi tiuj interrilatoj estis gvidita de reguloj, principoj kaj normoj kiu estis kreita kiel rezulto de la intertraktadoj gviditaj fare de senditoj kiuj estis senditaj por la interŝanĝo de diplomatiaj mesaĝoj. Tiuj civilizacioj praktikis multaj malsamaj manieroj de la normoj asociita kun Protokolo kaj Etiketo. Pluraj ekzemploj estas donitaj pli sube: Komparita al aliaj landoj, Eŭropo donis al multaj pli da graveco al la Protokolo kaj Etiketo reguloj kaj estis pli implikita kun evoluantaj normoj por regi ilian praktikon dum plibonigado kaj evoluigante ilin plu super tempo.
Cetere, li ŝi ne povas esti devigita fari ŝian ateston
Tio estis la scenaro en Eŭropo ĝis fine ĉiuj landoj tutmonde konsentis pri la Viena Kongreso sur Diplomatiaj Rilatoj en kaj la Aix-la-Chapelle Protokolo en, kiu konsistis el ĉiuj la aplikebla reguloj por ? i tiu kampo. La Viena Kongreso reasertis kio estis formita en la unua Viena Kongreso de. En, la Viena Konvencio pri Konsulaj Rilatoj estis establitaj por organizi la interŝanĝo de konsulaj misioj inter landoj kaj por reliefigi la devoj, rajtoj, prioritaton, privilegioj kaj imuneco de konsulaj delegitoj. La Viena Konvencioj reprezentis rimarkinda ŝanĝo en la kurso de laboro de diplomatia kaj konsula sektoroj precipe sur la teroj de organizado rilatoj inter landoj. La konvencioj establis klarajn principojn por tiuj rilatoj tiel superante tiujn antaŭe deklarita sub la Viena Kongreso de. Ili starigis la rangoj kaj statuson de politikaj delegitoj kaj diplomatiaj agentoj kaj malhelpis konkurencivo inter ili en la Ordo de Prioritato. La Viena Kongreso de Diplomatiaj Rilatoj certigita ke ĝia plej grava celo estas certigi ke diplomatiaj misioj elfari ilian plej bonan, kiel reprezentantoj de siaj landoj. La Kongreso havas artikoloj, kiu reguligis ĉiujn aspektojn de diplomatiaj rilatoj inter landoj tutmonde. La unua Artikolo donas certan signifon al la esprimoj kaj terminoj uzita por la celo de la Kongreso kiel 'kapo de la misio', 'membroj de la misio', 'membroj de la personaro de la misio', 'membroj de la diplomatia personaro', 'diplomatia agento' kaj aliaj esprimoj. Artikolo adresoj de la procedoj por esti observita en ĉiu Ŝtato aŭ lando por la ricevo de kapoj de misioj en respekto de ilia klaso. Artikolo postulas, ke la ricevanta Ŝtato aŭ lando faciligi la necesaj lo? ejo a? akiro de teritorio por la sendado Ŝtato por efektivigi sian mision. Artikolo kondiĉas ke la premisoj de la misio devas esti netuŝebla. La agentoj de la ricevanta Ŝtato ne rajtas eniri ilin, krom kun la konsento de la kapo de la misio. Artikolo asertas, ke la diplomatia agento devus ĝui jura imuneco krom en specialaj kazoj. Artikolo mencias ke diplomatiaj agentoj estas sendevigita de ĉio persona, publika aŭ privata kotizoj kaj impostoj, kun kelkaj esceptoj en certaj areoj kaj distriktoj. Artikolo de la Kongreso konfirmas ke, sen anta? ju? o, la membroj de la misio devus respekti la le? o kaj reguligoj aplikebla en la ricevanta Ŝtato gastiganta lando. Ili ankaŭ devas abstini de devontigoj kaj implikiĝo kun konsidero al la internaj aferoj de tiu Ŝtato. Konkludita en, la Vieno Konvencio pri Konsulaj Rilatoj reprezentis novan pa? o al la plibonigo de internaciaj rilatoj en la konsula kampo. Tiu Kongreso konsistis el artikoloj koncentranta sur la malsamaj aspektoj de konsulaj funkcioj en detalo. Artikolo inkludas la koncernajn difinojn Artikolo klarigas la ekzerco de konsulaj funkcioj Artikolo montras la konsula devoj kaj respondecoj kaj Artikolo punktoj por la klasoj de kapoj de konsulaj postenoj. Unu el la aspektoj ankaŭ kovrita en la Artikolo de tiu Kongreso, estas la prioritato inter la kapoj de konsulaj postenoj. Artikolo donas detalojn koncerne la sciigo de la ricevanta Ŝtato gastiganta lando por la nomumo kaj maldungo de membroj de la konsula poŝto. Artikolo inkludas la libereco de komunikado postulanta ke la ricevanta Ŝtato gastiganta lando kaj permesi akcepti ? i tiu tipo de libereco por oficialaj celoj de la delegacioj.
Artikolo adresoj de la sendevigo de Konsulaj Oficiroj kaj dungitoj de impostoj.
Artikolo diskutas ilia sendevigo de doganaj devoj kaj inspektado. Artikolo ellaboras sur la konsulaj funkcioj ekzercita de diplomatiaj misioj. Artikolo ? efa? o ke por la konvena apliko de la Konvencio estas kondi? o, la ricevanta Ŝtato ne devus diskriminacii inter Ŝtatoj landoj. Se Viena Konvencioj reprezentis gravan paŝon direkte al la plibonigo de Diplomatiaj kaj Konsulaj rilatoj tutmonde, la Ligo de Arabaj Ŝtatoj Interligo reprezentis simila paŝo inter Arabaj nacioj. Rilata kaj ofta Araba dogano iĝis kronikis antaŭ ol kaj post kiam la Covenant-a eldono. La Traktato konsistas el enkonduko, dudek artikoloj kaj tri aldonoj. Aneksaĵo traktas la Palestina temo kaj certigas la rajton de la Ligo de Arabaj Ŝtatoj por elekti delegito por reprezenti Palestino kaj partopreni en la Ligo aktivecoj ĝis Palestino iĝas sendependa. Aneksaĵo rilatas al la kunlaboro kun la okupita Arabaj Ŝtatoj kiuj ne estas membroj en la Ligo-Konsilio. Aneksaĵo donas detalojn pri la nomumo de la ministro delegita en la Egipta Ministerio de Eksteraj Aferoj, kiel la unua Ĝenerala Sekretario de la Ligo de Arabaj Ŝtatoj por du jaroj. La enkonduko entreprenas ke la respektivaj landoj aprobas charters plibonigi la rilatojn kaj ligojn de Arabaj Ŝtatoj ene de kadro kiu respektas la sendependecon, suverenecon kaj komuna intereso de Arabaj Ŝtatoj. Sur Marto, la Traktato estis subskribita fare de la delegitoj de Arabaj nacioj krom por KSA kaj Jemeno, kiuj subskribis la ĉarton multe pli poste. Tiu tago estis la datreveno de la Ligo de Arabaj Ŝtatoj Alexandria Protokolo reprezentis la plej grava instrumento kiu estis uzita por la starigo de la Ĉarto aŭ Interligo de la Ligo de Arabaj Ŝtatoj. La politika subkomitato kiu estis rekomendita esti formita sub la Aleksandria Protokolo, kune kun la delegitoj de la Araba Ŝtatoj kiuj subskribis la Aleksandria Protokolo, partoprenis prepari ĉi tiu Ĉarto. La komitato ankaŭ inkludis delegitojn de KSA kaj Jemeno dum delegitoj de la Palestinaj partioj ĉeestis kiel kontrolistoj. Post dek ses renkontiĝoj okazis ĉe la sidejo de la Egipta Ministerio de Eksteraj Aferoj, de dek sep februaro al tri Marto, la Ĉarto projekto estis finpretigita. La Ĉarto estis aprobita sur Marto, ĉe Zamfara Palace, Kairo post esti aldonita al la rilata ? an? o. Sekvanta estas superrigardo pri la plej gravaj principoj inkluditaj en la Protokolo: La kondiĉoj de la Protokolo (Mariam - Minaco) kaj Etiketo eble konfliktantaj interpretoj. Sekve, la esploristo devus konsideri la signifon de ĉiu vorto aparte por kompreni la diferencon en la implicon. Sekvantaro estas mallonga difino kaj klarigo de ? i tiu terminoj: Protokolo estas angla vorto kiu signifas 'la kodo de ĝentila konduto kaj principoj de komplimentoj kiel aplikebla en internacia okazoj', la Oxford Vortaro. Ĝi estas originale greka vorto kiu estis derivita de la nomo de arbo kies folioj estis gluita al gravaj interkonsentoj por indiki ilian enhavon kaj aplikon.
Poste, la vorto estis uzita en la kunteksto de klariganta kiel konduti kaj komuniki diplomatie dum oficiala dialogoj atingi reciprokaj interkonsentoj, kiel organizi ajna okazaĵo aŭ okazo por ĉi tiu celo, kaj kiel administri la bezonoj de gastoj kaj organizantoj.
La vorto (Mariam) estas la araba vorto por Protokolo kaj estas uzita por rilati al normoj kaj proceduroj por esti sekvita en reciprokaj rilatoj kaj asocioj inter landoj dum malsamaj oficialaj okazaĵoj. Minaco estas la turka traduko de la angla vorto Protokolo (protokolo en la franca) kaj la araba vorto Mariam. Etiketo estas originale franca vorto kiu estis uzita por rilati al papero gliti aŭ karto kiu estas metita sur la pakaĵo aŭ de la botelo por indiki ĝian enhavon. Tiu vorto ankaŭ estis uzita por rilati al la kartoj kiuj estis distribuitaj al la gastoj de Reĝa de la franca palacoj. La kartoj havis instrukciojn por plenumi kiam renkontanta la Reĝo kaj aliaj ŝlosilaj figuroj de la palaco kiel princoj kaj ministroj. Tio estis etendita por inkludi tribunaloj, oficialaj ceremonioj kaj bankedoj. Tial, ĝi estas klara ke ĉiuj de ĉi tiuj terminoj (Protokolo, Mariam, Minaco, kaj Etiketo) havas unu ofta interpreto kiu reprezentas la skriban kaj ne-skribitaj reguloj kaj principoj kiu helpas organizi la maniero de komunikado kaj interŝanĝo en malsamaj flankoj de vivo. Kvankam ĉi tiuj reguloj kaj normoj estas grava, nuntempa diplomatio en multaj landoj havas minimumigita ilia apliko tiel movante for de malnova diplomatio praktikoj kiu estis regita de malsimpla formalaĵoj. Hodiaŭ, simpleco estas preferita super rigideco en la plej multaj de la protokolo normoj. Protokolo oficiro devus ne nur havi scio, edukado, forta personeco, ĉeesto de menso, kaj konscion de ĉiuj aferoj rilate al unu lando (o. historio kaj ĝenerala scio), sed ankaŭ devus esti karakterizita per la sekvaj.
